De Wedd von Fritz Reuter

De Bäcker Swenn, de sitt in sine Stuw
un hött sin Tweiback un sin Kringel,
dunn kamen tau em 'rin twei lange Slüngel:
?O Meister, bring'n S' doch mal eins swin'n
för uns en gaudes Frühstück 'rin!" ?
?J woll!" Hei halt nu Eier, Schinken;
de Gäst, dei föddern ok tau drinken,
'ne Buddel Win, von'n Besten sall dat sin.
De Wirt, de bringt s'; de Gäst, se sünd taufreden
10 
un fangen an von dit un dat tau reden.
11 
,Na hür mal, Brauder Möller, kumm!
12 
Schenk di mal in, wie will'n mal drinken",
13 
seggt irst de Ein und ward den Annern plinken.
14 
?Nu segg mal blot, wat was de Kirl doch dumm!" ?
15 
?Du meinst den Ollen an den Mark,
16 
den ollen Bäckermeister Hauck?
17 
Ja, den'n sin Dummheit, de is stark.
18 
De Oll, dei höllt sik schrecklich klauk,
19 
un hett sik doch su dull blamiert!"
20 
De olle Hauck? ? Oll Bäcker Swenn, dei hürt
21 
ganz nipping tau. ? ?Oh wenn ick fragen kann,
22 
wobi let dei oll Voß sick faten.
23 
hei is doch süs so'n nägenklauken Mann?" ?
24 
?Se weiten doch: hei kann dat Wedden jo nich laten,
25 
un dorbi kregen wi em 'ran.
26 
Wie wedd't mit em, un hei verlur,
27 
dat hei vör sine Stubenuhr
28 
'ne Virtelstun nich sitten künn
29 
un nich so langsam un so swin'n,
30 
so as de Parpendickel slög,
31 
de Würd' ahn Stamern 'ruter kreg:
32 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen,
33 
hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen."
34 
?Ih, dat 's doch nich so swer", seggt Swenn,
35 
dei gor tau girn ok wedden müggt,
36 
?dei olle Schapskopp? Na, mi dücht,
37 
dei Sak, dei is doch gor tau licht."
38 
?Je", seggt de Ein, ?dat is doch so 'n Geschicht!
39 
Sei dörwen nich upstahn, nicks anners reden,
40 
sei möten ümmertau den Vers herbeden."
41 
?Ick dauh't, un ick gewinn", seggt Swenn;
42 
?hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen.
43 
Hir, föfteihn Daler sett ick hen!" ?
44 
De beiden Kirls kregen
45 
nu ehren Büdel 'rut un set'ten föfteihn gegen,
46 
un vör de Klock set't sick oll Swenn:
47 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen!"
48 
?Adjüs! Herr Swenn", seggt nu de Ein
49 
un makt sick an de Dalers 'ranner,
50 
un sick dunn fix up sine Beine.
51 
?Adjüs! Herr Swenn", seggt ok de Anner,
52 
?sei dörwen nich upstahn, nicks anners reden,
53 
sei möten, ümmertau den Vers herbeden,
54 
ick wünsch Sei ok recht vel Plesir."
55 
?Jet, dat ick doch en Schapskopp wir,
56 
un dordörch mine Wedd' verlür!
57 
Ne, lopt Ji man", denkt Bäcker Swenn;
58 
?hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen; ?
59 
üm mine Wedd' ward mi nich bang'n;
60 
so licht lat ick mi noch nich fang'n." ?
61 
Hei drömt sick all as Gewinner.
62 
Dann kümmt tau em sin Fru herinner,
63 
de ut de Stuw' wat 'rutehalt:
64 
?Na, Vader, heww'n de Kirls betalt?" ?
65 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen." ?
66 
?Wat is 'e los? Wat fehlt di, Mann?
67 
Wat redst du dor? Wat is di denn?
68 
Wat kikst du denn de Klock so an?" ?
69 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen." ?
70 
?Mein Gott! Wat fehlt di? Segg doch, Swenn!
71 
Du büst doch woll nich dun hüt morr'n?
72 
Du büst doch woll verrückt nich word'n?" ?
73 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen." ?
74 
?Herr Jesus, kumm doch 'rinne, Fik!
75 
Lat allens liggen, lop und rönn
76 
doch mal nah Doktor Hansen glik,
77 
hei sül doch kamen in den Ogenblick,
78 
uns' Vader hadd nich sinen Schick." ?
79 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen." ?
80 
?Hür, Vadding! Swenning! Leiwe Swenn!
81 
Herr Gott doch! Vadding! Hürst du nich?" ?
82 
De Ogen gahn em fürchterlich.
83 
?Segg, Vadding, segg! Kennst du mi denn?"
84 
?Hir geiht 'e hen, dor geiht 'e hen. ?
85 
So, Mudder! Ick gewünn de Wedd'." ?
86 
?Ih, Vadding, kumm! Legg di tau Bedd!
87 
Ick bidd di d'rüm in Gottes Namen.
88 
Ich denk, de Doktor sall glik kamen." —
89 
„Gotts Dunner, Mudder! ne! Ich heww gewun'n. —
90 
Dor sall doch glik dat Wetter 'rinne slagen!
91 
De Kirls, de heww'n mi doch bedragen,
92 
de niderträchtigen, entfamten Hun'n!
93 
Wat? Meinst du, dat verrückt ick bün?"
94 
Un as hei noch so schellt, dunn kümmt de Dokter 'rin.
95 
„Ja, ja! Er ist in schrecklicher Erregung,
96 
der Puls in heftiger Bewegung,
97 
das glüh'nde Auge rollt und irrt
98 
umher. — Das Faseln von der Wette! —
99 
Der arme Mann ist leider ganz verwirrt
100 
und ganz gestört, er muß zu Bette." —
101 
„Gotts Dunner! Hür'n Sei mi doch an!" —
102 
„Min leiw' Herr Swenn, man keinen Larm!
103 
Wir weiten 't all! Nu kamen S' man!"
104 
Un dormit kriggt de Dokter em bi'n Arm,
105 
un sine Fru, dei nimmt den annern:
106 
„Kumm Männig, Swenning, kumm un gah!"
107 
Un Fiken, de schüwwt achter nah;
108 
so möt hei nah de Kammer wannern.
109 
Hei flucht un schwört, hei deiht un seggt,
110 
dat helpt em nicks, hei ward, mit Bidden bald,
111 
wenn dei nich helpen, mit Gewalt
112 
in 't warme Bedd herinnerleggt. —
113 
Nu geiht dat los mit Aderlaten!
114 
Up sinen Kopp ward Water gaten;
115 
un wenn hei blot mal wedder röppt:
116 
„Ick heww jo wedd't, un ick heww wun'n!"
117 
Denn ward hei glik von Flässen schröppt,
118 
em acht're Uhren Ilen set't,
119 
un Luft ward em denn schafft von unnen.
120 
So ligg hei nu den einen Dag, den tweiten
121 
bi Hawergrüt un Watersupp,
122 
un keiner will von em wat weiten.
123 
Un deiht hei blot den Mund mal up,
124 
denn heit dat glik: „Wat willst du, Swenning,
125 
ligg ruhig, stilling, leiwes Männing!"
126 
Un fängt hei an mal tau vertellen
127 
von sine Wedd' un an tau schellen,
128 
denn heiht dat glik: „Oh, Fiken, lop un rönn
129 
doch glik mal nah den Doktor hen.
130 
Hei müßt em wedder Ilen setten,
131 
un süll de Spritz ok nich vergeten."
132 
„Na", denkt hei endlich, „giww di man!
133 
Verrückt? Ne, dat 's nich wohr, dat bün 'ck nich west,
134 
doch dumm, as einer wesen kann!
135 
Ich glöw binah, dat is dat Best:
136 
Ick segg hir weder in dat Bedd
137 
noch äwerall wat von mine Wedd':
138 
Ick glöw, ick swig man ganz und gor.
139 
Dat Geld is weg, de Schimp is dor.
140 
Sei heww'n mi doch tau arg traktirt,
141 
von 'T Wedden bün ick nu kurirt!"

Details zum Gedicht „De Wedd“

Autor
Fritz Reuter
Anzahl Strophen
1
Anzahl Verse
141
Anzahl Wörter
1014
Entstehungsjahr
1810 - 1874
Epoche
Klassik,
Romantik,
Biedermeier

Gedicht-Analyse

Das Gedicht „De Wedd“ stammt aus der Feder des Autors bzw. Lyrikers Fritz Reuter. Im Jahr 1810 wurde Reuter in Stavenhagen geboren. Im Zeitraum zwischen 1826 und 1874 ist das Gedicht entstanden. Anhand der Entstehungszeit des Gedichtes bzw. von den Lebensdaten des Autors her kann der Text den Epochen Klassik, Romantik, Biedermeier, Junges Deutschland & Vormärz oder Realismus zugeordnet werden. Vor Verwendung der Angaben zur Epoche prüfe bitte die Richtigkeit. Die Zuordnung der Epochen ist ausschließlich auf zeitlicher Ebene geschehen und daher anfällig für Fehler. Das vorliegende Gedicht umfasst 1014 Wörter. Es baut sich aus nur einer Strophe auf und besteht aus 141 Versen. Zum Autor des Gedichtes „De Wedd“ liegen auf unserem Portal abi-pur.de keine weiteren Gedichte vor.

+ Wie analysiere ich ein Gedicht?

Daten werden aufbereitet